Kodo, कोदो, कोद्रव, मडुवा, Millet, Eleusine coracana, ~ NepalAyurveds.com

यो लेकाली गाउँहरूमा जेठ - साउनमा कोदो रोपी मङ्सिर - पुसमा ५-६ महिनामा पाक्छ । सयौँ किसिमका कोदो २-३ फिट अग्लो, डाँठ र फूल सेतो, दुवैतर्फ गएका पातहरू हुन्छन् । पशुहरूका लागि राम्रो घाँस र मानिसका लागि सर्वोत्तम अमृत अन्न मानिन्छ । एक-डेढ महिना व्याड्मा बीज छरि बेर्ना तयार गरी खनेर कोदो रोपिन्छ । मकैबारी भटमासमा कोदालीले खनिन्छ भने बाँझो जमिनमा जोतेर भार केलाई कोदोको रोपाइँ गरिन्छ । गर्मी- तराई मधेशमा लेकतिर छर्ने पनि गर्दछन् । पहाडका बेंसी गर्मी ठाउँका कोदो ठस्को र फस्को केही नमिठो हुन्छ भने लेकतिरको धेरै मीठो, तागतिलो पौष्टिक कफ वातनाशक मधुमेहको औषधि मानिन्छ । रातो - कालो कोदो ढिकीमा फलेर जाँतो / घट्ट / मिलमा सेतो पिठो पारी कालो भोजन अति स्वादिष्ठ हुन्छ । कोदो प्रशस्त लौहशक्तिले (Iron power) भरपूर हाड बलियो पार्ने, दुखाइ-दर्दमा उपयोगी, निम्नरक्तचाप - अग्निमन्दमा हितकारी र कम खर्चिलो अन्न भनिन्छ । फलामे भाँडामा पिठो ओडालेर ढिँडोको चोइली खाइएमा दिनभर भोक लाग्दैन । कटुसको पात / केरा पातमा बनाएको कोदोको रोटी १-२ वटाले अघाउँछ । घ्यू / तेलसँग ताइमा पकाएको रोटी गाँउभरि बास्ना दिन्छ । कोदोको खोलेले समस्त बिरामीलाई उठाउँछ। चिसो दम खोकी रोगमा र गर्भवतीले आइरन टेबलेट खानुपर्दैन, हेमोग्लोबिन कमी भएमा कोदोको सेवनले जुरुक्कै उठाइदिन्छ । सधैँ कोदोको भोजनले सबैलाई निरोग बनाउँछ । भरसक रोग लाग्न दिँदैन । मोटाएर पेटमा बोसो लाग्दैन । पुरानो कालो कोदोको पिठोबाट मर्चा / जाँड / रक्सी आफैँ स्थानीय स्रोत र साधनबाट बनाएर खाने चलन छ । कोदोको एक पाने रक्सी पुरानो घ्यू अथवा तोरीको तेलमा मिसाएर मालिस गर्दा समस्त बाथ र दुखेको ठीक पार्छ । कुहाउँदा कुअन्न भन्नेहरू अचेल सबै अन्नमा सर्वश्रेष्ठ अमृत मान्दछन् । कोदो उत्पादन वृद्धिहेतु रोपेको / छरेको ठाउँमा आधा - एक फिट भएपछि पशुलाई एकपटक चराएर धेरै फलाउने गरेका विश्व वैज्ञानिक नेपालका अग्रज किसानहरू छन् ।

परिचय

कोदो एक प्राचीन अन्न बाली हो जसको उत्पत्ति अफ्रिका र एसियामा भएको मानिन्छ। नेपालमा यसको खेती लेकाली गाउँहरूमा बढी गरिन्छ। यो बाली जेठ-साउन महिनामा रोपिएर मङ्सिर-पुषमा पाक्छ। कोदोको खेती गर्न सजिलो छ र यसले अल्प समयमै उत्पादन दिन्छ। यसको बाली निकै पौष्टिक हुन्छ र यसलाई "गरिबको धान" पनि भनिन्छ।

उपलब्धता

कोदो नेपालका विभिन्न क्षेत्रहरूमा पाइन्छ, विशेष गरी पहाडी र हिमाली भेगमा। यसको खेती तराई, मधेश, पहाड र हिमालका केही भागहरूमा पनि गरिन्छ। नेपाल बाहेक यो भारत, चीन, नाइजेरिया, युगाण्डा, इथियोपिया लगायत अफ्रिका र एसियाका अन्य देशहरूमा पनि उत्पादन गरिन्छ।

भौतिक गुणहरू

कोदोको बोट २-३ फिट अग्लो हुन्छ।
यसको डाँठ र फूल सेतो हुन्छ।
पातहरू दुवैतर्फ फैलिएका हुन्छन्।
यसको बीज सानो र गोलाकार हुन्छ, जुन रातो, कालो वा खैरो रंगको हुन सक्छ।
कोदोको बाली धेरै किसिमको हुन्छ, जसमध्ये केही मीठो र केही नमिठो स्वादको हुन्छ।

औषधीय गुणहरू

कोदोमा प्रशस्त मात्रामा आयरन, क्याल्सियम, प्रोटीन, फाइबर र अन्य पौष्टिक तत्वहरू पाइन्छन्।
यो रक्तचाप नियन्त्रण गर्न मद्दत गर्छ।
यसले हाड र दाँतलाई बलियो बनाउँछ।
कोदोले पाचन शक्ति बढाउँछ र कब्जियतलाई नियन्त्रण गर्छ।
यसले मधुमेह रोगीहरूका लागि फाइदाजनक हुन्छ।
गर्भवती महिलाहरूले कोदोको सेवन गर्दा आयरनको कमी पूर्ति हुन्छ।
यसले शरीरमा शक्ति र उर्जा बढाउँछ।

फाइदाहरू

कोदो सस्तो र सजिलै उपलब्ध हुने अन्न हो।
यसले शरीरलाई स्वस्थ र निरोगी राख्न मद्दत गर्छ।
कोदोको सेवनले मोटोपन र पेटको बोसो कम गर्छ।
यसले दिनभरको उर्जा प्रदान गर्छ र भोक लाग्दैन।
कोदोको खोलेले विभिन्न रोगहरूबाट छुटकारा दिलाउँछ।

प्रयोग विधि

कोदोलाई ढिकीमा फालेर पिठो बनाइन्छ र यसको रोटी, धिडो, च्युरा आदि बनाएर खाने चलन छ।
कोदोको पिठोले बनाएको रोटी घिउ वा तेलसँग ताइमा पकाएर खान मिठो लाग्छ।
कोदोबाट स्थानीय रक्सी, जाँड र मर्चा पनि बनाइन्छ।
कोदोको खोलेलाई औषधिको रूपमा प्रयोग गरिन्छ।

उत्पादन र संरक्षण

कोदोको खेती गर्न जमिनलाई राम्रोसँग तयार पार्नुपर्छ।
बीज छरेपछि १-२ महिनामा रोप्न योग्य हुन्छ।
यसलाई मकै र भटमाससँग मिसाएर पनि रोप्न सकिन्छ।
कोदो पाकेपछि काटिएर सुकाइन्छ र भण्डारण गरिन्छ।
यसलाई सुख्खा ठाउँमा राख्नुपर्छ ताकी कीरा वा फफूंदीले नष्ट नगरोस्।

निष्कर्ष

कोदो एक उत्कृष्ट पौष्टिक अन्न हो जसले नेपालीहरूको दैनिक आहारमा ठूलो योगदान पुर्याउँछ। यसले न केवल स्वास्थ्यलाई राम्रो बनाउँछ, तर यसको खेतीले किसानहरूको आर्थिक अवस्था पनि सुधार गर्न सक्छ। कोदोको नियमित सेवनले शरीरलाई निरोगी र शक्तिशाली बनाउँछ। त्यसैले, कोदोलाई हाम्रो दैनिक आहारमा समावेश गर्नुपर्छ र यसको उत्पादन बढाउनुपर्छ।

Introduction

Kodo millet (कोदो, पaspalum scrobiculatum) and finger millet (Eleusine coracana) belong to the millet family—tiny, nutritious grains traditionally grown in Nepal’s mountain and hill regions.
Both are celebrated for their resilience to harsh climates, minimal water needs, and dense nutrient content, making them staples for food security in Nepal and parts of Africa and Asia

Availability in Nepal & Elsewhere

Nepal: Finger millet is the fourth most significant cereal, grown over ~270,000 ha, yielding ~300–340 kt annually
It thrives from Terai plains up to 3,000 m in the Himalayas
Kodo millet is locally cultivated in Jeth–Sawan, ready for harvest in Mangshir–Pus (5–6 months later); it’s planted on ridges (baudma) or dry lands using hoes or bullocks per local farming customs.
Globally, finger millet traces back to East Africa (Ushera) and is now found in India, China, Malaysia, and parts of South America, valued for drought resistance

Physical Properties

Plant height: 2–3 feet (~60–90 cm), with fibrous stalks and white/tan spikelets (finger-like clusters for finger millet; kodo has dense, ovate clusters).
Leaves: Linear lance-shaped, arranged alternately.
Grains: Small, round, and dense—colored white, brown, red, or black.
Seeds: Rich in starch (~70%), protein (7–13%), fiber (18–20%), minerals (esp. Ca, Fe), vitamins B1 & B2, and essential amino acids
Finger millet: calcium up to 350 mg/100 g—higher than many other cereals

Medicinal Properties

Both provide iron (फुलाम)—supporting strong bones & promoting hemoglobin—helpful in anemia, diabetes, cough/damp-related conditions .
Antioxidant & anti-diabetic: Their polyphenols, tannins, and dietary fiber help control blood sugar, cholesterol, ulcers, and may protect against cancer & heart disease
Astringent & tonic: Traditional medicine uses the seeds for fevers, hepatitis, biliousness; leaf juice aids childbirth; have diuretic, diaphoretic, vermifuge properties and treat leprosy, measles, pneumonia
Wound healing: Leaf/grain extracts help heal wounds (tested via CAM models)
Bone health: Calcium helps prevent osteoporosis .

Advantages

Climate resilience: Tolerates drought, minimal irrigation, poor soils.
Low glycemic index: Suitable for diabetics and heart health.
Nutrient-dense: Rich in fiber, protein, vitamins, minerals.
Gluten-free: Safe for those with celiac or gluten intolerance
Long shelf-life: Millet grains unthreshed can store 10–50 years with minimal spoilage
Cost-effective: Affordable staple; organic finger millet yields profitable returns to farmers (~BC ratio >1)

Uses & Preparation

Food: Dhido (porridge), roti (flatbread), soups, porridge, pancakes, biscuits, noodles
Stone-ground into flour (कोदोको पिठो): used in various local recipes.
Fermented drinks:

Mash/beer (chhaang), distilled liquor (छ्याङ्ग or रक्सी), local beverages (Tongba in Limbu culture)

Medicinal foods: Meals mixed with Kaddu or banana leaves, ghee or oil—believed to boost appetite, cure illnesses, support pregnancy without iron pills .
Animal feed: Straw and by-products provided to livestock (up to ~60% digestibility)

Usage Methods

Whole grain: Washed, boiled into porridge/dhido.
Roasted and ground: Roasting enhances flavor and aroma, then milled into fine flour for rotis, snacks.
Fermentation: Soak grains → ferment (tongba, chhaang) → distill if making liquor. Starter cultures (khessu/murcha) are essential
Medicinal mixtures: Flour mixed with ghee or oil used for massage to relieve muscle/joint pain or mixed in hot water for cough relief.
Animal fodder: Green and dried straw used directly as nutritive feed.

Harvesting & Preservation

Harvesting:

Finger millet is harvested in two stages: when main earheads turn brown (~50% ears ready)—cut first batch, then after ~7 days cut remaining and shade-cure 1 day before threshing
Local use of sickle, hoes, or improved local machines to cut earheads & straw together

Preservation:

Stores unthreshed seeds for 10–50 years depending on conditions
Remove moisture, clean debris; store in sealed, dry, shaded, well-ventilated sacks or traditional bamboo granaries.
New storage tech: hermetic bags, natural protectants, better structures to reduce pests & mold

Conclusion

Kodo and finger millet are more than traditional grains—they’re symbolic lifelines for many Nepali farmers. With incredible nutrition, drought resistance, and medical importance, they provide a sustainable response to hunger, disease, and climate adversity. Yet they remain under-appreciated and labor-intensive, needing supportive policies, improved farming tools, market access, and promotion in modern diets and industries.

If supported through further research, awareness campaigns, storage tech, and value-added products, these humble millets can truly become Nepal’s superfoods—helping farmers thrive, promoting health, and building environmentally resilient agriculture.

Reference

दतिवन Washerman’s Plant (Achyranthes aspera अपामार्ग): Benefits, Uses, and Medicinal Properties

ज्योतिष्मती Jyotishmati (Black Oil Tree) – Intellect Tree (Celastrus paniculatus) Benefits, Uses, and Medicinal Properties

लाली गुराँस Lali Gurans (Rhododendron campanulatum) – Benefits, Uses, and Medicinal Properties of Rhododendron

Kooth (Saussurea Lappa) – कूठ Benefits, Uses, and Medicinal Properties of Costus Root

काने झार Commeline Benghalensis (Kane Jhaar) – Medicinal Uses, Benefits, and Overview

गिँदरी Premna Serratifolia L. (Gindari): Benefits, Medicinal Uses, and Importance

पाञ्चान Ougeinia oojeinensis (Paanchan): तिनिश Medicinal Uses, Benefits, and Ecological Importance

बोके टिमुर Zanthoxylum Armatum (Boke Timur) Benefits, Uses, and Medicinal Properties

ठूलो नीम Thulo Neem: महारूख Medicinal Benefits, Uses, and Natural Remedies

सिउँडी Siudi (Euphorbia Neriifolia) Uses, Benefits, Side Effects, and Medicinal Properties

काठेकार, फर्कफल, काठआँवली, Averrhoe acida :